W 1872 Otto Bismark jako jeden z zaborców II Rzeczypospolitej postanowił wystąpić z inicjatywą stworzenia porozumienia do pozostałych dwóch zaborców. Każdy znich dążył do takiego porozumienia aby związać pozostałych układem o nieagresji wobec siebie a nawet pomocy. W traktacie , który podpisano 1873 roku postanowili oddalić ryzyko wojny, utrwalić a w razie potrzeby narzucić pokój ,konsultować wzajemne rozbieżności zdań i działań Oraz co najważniejsze zapewniać sobie wzajemnie pomoc w razie ataku ze strony trzeciego mocarstwa (200 000 żołnierzy.
Sojusz ów nosił nazwę Dreikaiserabkommen i podpisała ją Rosja z Austro-Węgrami 6 czerwca 1873 a Cesarstwo Niemieckie 22 października. Niemcy chciały nie dopuścić do sojuszu Francji z Rosja lub Cesarstwem Austro-Węgierskim. Sojusz ten oddalał również perspektywę szansy Polaków na walkę o niepodległość. Po zakończeniu wojny Rosji z Turcją nastąpiła różnica zdań pomiędzy Austro-Węgrami, a Rosją co do przyznania niepodległości ludom na Bałkanach i zerwanie sojuszu lecz spotkanie Aleksandra II z Wilhelmem I w Aleksandrowie 3-4 września 1879 pozornie zażegnało kryzys.
Jednak pozycja Bismarka była tak silna ,że przekonał Wilhelma do odstąpienia od świeżo podpisanego porozumienia i zawarcia tajnego paktu 7 września z Austro-Węgrami.
Pokłosiem porozumienia w 1873 roku było stworzenie na styku granic ziem trzech cesarzy, będących na ziemiach polskich Dreikaiserecke co mylnie przetłumaczono na polski jako trójkąt a nie kąt Trzech Cesarzy.
Jest to miejsce połączenia wód Przemszy i Białej Przemszy. W XIX wieku stworzono tu punkt turystyczny gdzie można było turystycznie skorzystać z małego parostatku, których w tym miejscu było dwa. Postawiono wieżę widokową, którą rozebrano w 1937 roku a materiał wykorzystano do budowy kościoła w Katowicach.
