W tamtych czasach była to postać o nowoczesnych i innowatorskich poglądach mająca swój ogląd rzeczywistości walcząca z przyjętymi zwyczajami, których skutki działania ją dotknęły i dlatego temu przeciwdziałała. Pierwszym faktem, który bardzo przeżyła było poświęcenie jej przez rodziców Kościołowi. Z jednej strony była to tradycja dziesięciny, była bowiem dziesiąty z kolei dzieckiem swoich rodziców. Niektórzy biografowie przypisują wysłanie ośmioletniej Hildegardy do klasztoru temu , że zachowywała się dość nietypowo na swój wiek. Ponieważ od trzeciego roku życia miała wizje ,podczas, których kontaktowała się z Bogiem co ujawniła dopiero w 1140 kiedy to po śmierci przeoryszy zajęła jej miejsce. Kiedy wiadomości te doszły do papieża ten przysłał do klasztoru specjalną komisję. Widzenia uznano za autentyczne, a Hildegarda pozwolenie i błogosławieństwo na rozpowszechnianie swoich idei i nakaz spisywania dalszych objawień. Będąc przeoryszą wywalczyła mniszki mieszkały w innych miejscach niż mnisi. Krytykowała rozwiązłość kleru co zostało uwiecznione w sztuce „Ordo virtutum” (O sztuce cnoty). Napisała wiele rozpraw teologicznych i filozoficznych, miała nadprzyrodzone zdolności prorocze za co okrzyknięto ją Sybillą znad Renu. To ona twierdziła ,że śpiew liturgiczni jak modlitwa przybliża do Boga Dużym dorobkiem były dzieła dotyczące medycyny i ziołolecznictwa.
Czytając niektóre przepisy na leczenie chorób i przygotowywanie lekarstw, trzeba stwierdzić, że miała wiedzę i intuicję lekarską. W Polsce po wprowadzeniu zakazu nauczania , na studiach medycznych wiedzy z dziedziny ziołolecznictwa książki św. Hildegardy stworzyły niejako drugi obieg wiedzy jako medycyna niekonwencjonalna. Jest to renesans wiedzy o możliwościach ziołolecznictwa czytaj pomocy sobie bez angażowania lekarzy, którzy mają dość kłopotów z zarobkami, pacjentami, oraz procedurami.
Hildegarda zmarła 17 września 1179 roku w Rupersbergu koło Bingen. Została pochowana w kościele parafialnym w Einbingen i jest patronką tego kościoła. W XIV w została ogłoszona świętą. Jej wspomnienie jest obchodzone w kościele Katolickim 17 września.