Podjąłem decyzję o napisaniu artykułu o kopalni „Olkusz – Pomorzany”, ponieważ byłem bardzo związany z tym zakładem pracy. W 1975 roku zostałem zatrudniony w ZGH „Bolesław” – kopalnia ołowiu i cynku. Potem „Olkusz – Pomorzany” i „Olkusz”. Pracowałem na różnych stanowiskach pod ziemią jako górnik. Przepracowałem szczęśliwie 25 lat. Początki były dla mnie trudne. Paraliżował mnie strach. Po pewnym czasie pokonałem to wszystko i praca stała się dla mnie najważniejsza. Wykonywałem ją sumiennie, uczciwie i odpowiedzialnie. Byłem dumny, że jestem górnikiem. Zdobywałem odznaczenia, nagrody. Ostatnio otrzymałem wiadomość, że 31 grudnia 2021 roku wyłączone zostaną systemy odwadniające najmłodszej i zarazem ostatniej w historii olkuskiego górnictwa kopalni „Olkusz – Pomorzany”. W ten sposób nastąpi zatopienie pozostałych jeszcze podziemnych wyrobisk.
Znajdująca się na terenie Bolesławia i Olkusza kopalnia swoją nazwę wzięła od miejscowości i dziś dzielnicy Olkusza – Pomorzany, wokół której znajdowały się złoża rudy cynku i ołowiu. Uznano, że najlepszy dostęp zapewnią do nich szyby zlokalizowane w Dąbrówce, czyli dzielnicy Bolesławia. Stąd też wzięły się nawiązujące do dynastii Piastów nazwy szybów. Decyzje o budowie kopalni zapadały w okresie obchodów 100-lecia państwa polskiego. Głównym szybem służącym do zjazdu załogi kopalni została „Dąbrówka”. Powstały ok. 1km na wschód „Mieszko”, służył jako szyb materiałowo – transportowy oraz wentylacyjny. Ostatni z dynastii „Chrobry”, służący do transportu urobku został zbudowany na terenie Olkusza. Obok funkcjonowała kopalnia „Olkusz”. Było to spowodowane istniejącym w tym miejscu zapleczem technicznym do przeróbki wydobytej rudy. Istnieją również dwa szyby wentylacyjne zlokalizowane w kierunku Pustyni Błędowskiej: „Wschodni” i „Zachodni”. Pozostałością po starszej kopalni „Olkusz” jest szyb wentylacyjny „Stefan”.
Eksploatowane przez kopalnię „Pomorzany” złoże rud cynku i ołowiu usytuowane jest w rowie tektonicznym na głębokości 80-140 metrów pod ziemią. Pierwsze prace przygotowawcze w celu udostępnienia złóż w rejonie Pomorzan rozpoczęto jeszcze w 1969 roku. Wydobycie ruszyło w 1974 roku. Do 2015 roku wydobyto 71,8 milionów ton rudy. Uzyskano 3,021 miliona ton cynku oraz 869 tysięcy ton ołowiu. 29 kwietnia 2020 roku podjęto decyzję o zaprzestaniu wydobycia wraz z końcem grudnia 2021 roku.