Zakopane ma oscypki, Kraków obwarzanki, Toruń pierniki, Warszawa Pałac Kultury, a Wrocław ma Panoramę Racławicką .
Z pomysłem namalowania panoramy „Racławice’’ wystąpił w listopadzie 1892 r. lwowski malarz , Jan Styka , chcąc wykorzystać przygotowywaną właśnie Powszechną Wystawę Krajową w 1894 r. dla przypomnienia setnej rocznicy powstania kościuszkowskiego , jako wielkiego zrywu wolnościowego Polaków . Pomysł zyskał szerokie poparcie społeczne , Styka zaprosił do współpracy znanego już wówczas malarza – batalistę Wojciecha Kossaka i mającego doświadczenia w tworzeniu panoram Ludwiga Bollera .W styczniu 1893 r. zawiązał się Komitet Panoramy i powstała spółka akcyjna dla sfinansowania całego przedsięwzięcia .W lutym 1893r. Styka i Kossak wyjechali do Wiednia , Monachium i Berlina po niezbędne materiały , w kwietniu zaś dokonali oględzin pola bitwy pod Racławicami . Wkrótce powstały pierwsze szkice i dokonano podziału ról przy malowaniu obrazu .Zważywszy ogrom płótna ( 1800 metrów kwadratowych ),konieczna była dalsza pomoc , o którą Styka zwrócił się do innych malarzy . W sierpniu gotowa była rotunda i można było zawiesić w niej sprowadzone z Brukseli specjalne płótno . Po dziewięciu miesiącach wytężonej pracy panorama była gotowa i 5 czerwca 1894 r. udostępniono ją publiczności , która dzieło przyjęła entuzjastycznie ,zważywszy patriotyczny i niepodległościowy kontekst .Szybko zwróciły się poniesione nakłady , a w 1912 r. panorama stała się własnością miasta Lwowa . Uszkodzona w czasie walk o Lwów w 1918 r. , została w 1928 r. poddana konserwacji , którą wykonali Kossak i Rozwadowski . W 1944 r. w czasie bombardowania miasta płótno zostało poważnie uszkodzone .Zwinięte i złożone w lwowskim klasztorze Bernardynów leżało tam do 1946 r. Zwrócone przez władze sowieckie Polsce , przewiezione zostało do Wrocławia . Tu leżało przez 34 lata , kilkakrotnie poddawane zabiegom konserwatorskim , nigdy jednak nie pokazywane publicznie , a w czerwcu 1980 r. wywiezione zostało do Warszawy .Starania wielu osób i organizacji sprawiły , że panorama powróciła do Wrocławia . Pięć lat trwały żmudne i kosztowne prace konserwatorskie zanim społeczeństwo odzyskało cenną pamiątkę historyczną i oryginalne dzieło sztuki , a przede wszystkim przedmiot narodowej dumy .
Panorama przedstawia różne epizody pięciogodzinnej bitwy , jaka rozegrała się 4 kwietnia 1794 r. na Wyżynie Miechowskiej , ok.38 km na północny wschód od Krakowa . Udostępniona publiczności w 1985 r. stała się wielką atrakcją Wrocławia i należy do najczęściej zwiedzanych obiektów.
